Rozdział 13

Brandon nie przywykł do czekania.  Nawet jako dziecko potrafił tak manipulować że nigdy nie musiał. A jeśli chodzi o dostawanie ludzi tu sprawa zdawała się być zawsze jeszcze prostsza. Aż do czasu gdy poznał Ste. Chłopak za każdym razem sprytnie mu się wymykał.
Po tygodniu od powrotu z fatalnego weekendu zaczął się zastanawiać czy nie powinien może dać sobie spokoju. Owszem był śliczny i wiedział że byłby dla niego wspaniały ale nie był jedynym takich chłopcem na świecie. Mężczyzna nie zrezygnował oczywiście z sexu ale nie ważne kogo by wybrał i tak miał przed oczami anielskiego blondynka.
Dopiero w piątek poprawił mu się nastrój. Ocenił wcześniejsze testy i znalazł sposób żeby spędzić ze Ste trochę czasu. I to sam na sam.

-Jak sami widzicie nie każdy nadaje się na te lekcje- zaczął spokojnie rozglądając się po sali- ale mam tu listę tych którym można pomóc. Sparowałem was już z lepszymi uczniami ale nie wszyscy mają parę...Ste będzie musiał uczyć się ze mną- oczy same mu się zaświeciły i w końcu spojrzał na uczniów. Wiedział że chłopak ma nie wyraźną minę ale starał się tego nie okazywać. W końcu zadzwonił dzwonek i  wszyscy zaczęli się zbierać do wyjścia.
-Brandon...- usłyszał przed sobą cichy głos chłopaka
-Tak?- Popatrzył na niego z uśmiechem
-Ja wiem, że nie idzie mi najlepiej... ale może sam poszukam sobie korepetytora....- rumienił się gdy był tak blisko niego i to wcale nie pomagało. Brandon był już niesamowicie twardy i najchętniej wziął by go tu na biurku. Szybko, mocno i gwałtownie
-To nie jest moja metoda... ale rozumiem. Wiem że cię kilka razy wystraszyłem dlatego nie będziemy się spotykać w odizolowanych miejscach. Nie będzie mnie kusiło- mrugnął- najlepiej będzie kawiarnia znasz tą za rogiem?
-T..tak ale czy to nie... znaczy to jak...
-Randka-dokończył mężczyzna- tam jest spokój ale i też są ludzie wiem że jedno i drugie jest ważne- wstał i zaczął zbierać papiery- Jesteś mądrym chłopakiem. Kilka lekcji i kto wie może będziesz miał najlepsze wyniki
-Raczej nie- Ste westchnął- nie obraź się ale wiesz wziąłem tą klasę tylko dlatego że miałem za mało w tym roku
-I tak nie powinieneś jej zawalać. Dzisiaj o 17?
-Dziś mam plany- już tęsknił za Matt'em. Wczoraj nie mogli się spotkać a dziś miał w końcu poznać jego rodzinę
-Ste...- westchnął Brandon- Rozumiem ale to jest chyba ważniejsze
-Matt jutro nie może się spotkać a mam prace tylko do 13...
-Tylko ten jeden raz. Rozumiem. Nowy związek- uśmiechał się chociaż tego nienawidził. Żałował że nie może robić tego co wcześniej. Wciąż jeszcze pamiętał porwanie. A Ste kochał bardziej. Już teraz to wiedział. Miał nadzieje, że Lisek znajdzie coś szybko. Chociaż zaczynał już tracić nadzieje.
-Zadzwonię dobrze?- Chłopak już chciał wyjść. Nie lubił być sam na sam z profesorem. Nie był pewny czy i ta kawiarnia pomoże
-Będę czekał- ujął delikatnie jego dłoń ale Ste kilka sekund później uciekł.

-Malutki co jest?- Na korytarzu wpadł na Matt;a który od razu porwał go w ramiona
-Nic- szepnął mu do ucha- Jak tam twoi rodzice?- Chciał szybko zmienić temat
-Już nie mogą się doczekać żeby cię poznać...- postawił go w końcu- Kochanie na prawdę wszystko dobrze?
-Oblałem test ale to nic... Greg nie lubi nowego chłopak Amy... dogadują się ale coś jest między nimi takiego...a Amy powiedziała że ten chyba zostanie i Luke też się już przyzwyczaił do nowego mężczyzny byłoby dobrze jakby im się ułożyło. Tylko jeszcze Greg on ciągle jeszcze nie może nikogo znaleźć na stałe... Matt?- Dopiero teraz zauważył, że starszy chłopak go nie słucha
-Przepraszam malutki ale możesz mi pokazać ten test... wiem jak bardzo ci zależało...- Coś mu tu nie grało i to dość mocno. Jeśli to jeszcze jeden podstęp Brandona
-Wiesz że nie mam do tego głowy. Pouczę się i następnym razem zdam- przytulił się do niego- wiem że się martwisz... Brandon ma zamiar uczyć mnie osobiście i zanim się wściekniesz tak sobie pomyślałem że może będziesz tam chodził ze mną- spojrzał na niego prosząco
-Ste głuptasku jeśli myślisz że cię z nim zostawię to znaczy że wcale mnie nie znasz- cmoknął go w policzek. Z oddali widział już Grega i odetchnął z ulgą. Zostawił ukochanego w dobrych opiekuńczych rękach
-Znam cię- naburmuszył się na chwilę- mam coś dziś przynieść?
-Tylko siebie i ten swój wspaniały uśmiech- podeszli do przyjaciela- Muszę iść... mama ma jakieś dziwne zajęcia... mówiłem ci że oni są trochę dziwni...
-Nie szkodzi- uniósł się na palcach i wsunął język do wciąż jeszcze otwartych ust Matt'a. Ten od razu go objął i podniósł by ten miał łatwiej opleść nogami jego biodra.
-Kocham cię- szepnął Matt gdy już się od siebie oderwali
-Ja... chyba...- Ale Ste wciąż nie był jeszcze do końca pewny dlatego zarumienił się i tylko ukrył twarz w jego szyi
-Mamy czas malutki- postawił go na ziemi- Przyjdę po ciebie za 2 godziny- nie chciał już iść ale musiał. Wizyta rodziców zawsze wprawiała go w zakłopotanie a teraz miał im jeszcze przedstawić swojego ukochanego.
-Zaopiekuje się nim- Greg w końcu podszedł do nich
-Nie jestem dzieckiem- Ste lubił jak się nim opiekują ale to już przesada.
-Po prostu wszyscy się o ciebie martwimy- przyjaciel puścił do niego oko- Chodź jestem głodny
-Ja też i Amy...- Matt już poszedł ale bardzo bardzo niechętnie.
-W porządku wysłucham cię- westchnął- to nie jest zły facet tylko że... ok. Ste ja nie chcę żeby spędzał tyle czasu z moim synkiem
-Przesadzasz- odjął go- Ty jesteś jego ojcem i nikt cię nie zastąpi. Przecież jesteś w jego życiu...
-Tak ale czasem...
-Chodź postawię ci pizze z dodatkowym mięsem- Ste pokręcił głową. Tylko to uspokoi chociaż na chwilę przyjaciela.
-I teraz mówisz z sensem- roześmiał się Greg.

Ste stał przed lustrem i przyglądał się sobie krytycznie
-Ste wyglądasz dobrze- Amy podeszła do niego i teraz patrzyli oboje
-Na pewno?- Nie mógł uwierzyć w słowa przyjaciółki
-Pokochają cię- objęła go- na prawdę ci zależy?
-Tak.. myślę że Matt... że może to ten- zarumienił się
-Tak jak ja myślałam o Gregu ale w sumie wszystko się ułożyło
-Nie myślałaś tak- roześmiał się- to był jednorazowy wypad....
-Musisz mi to wypominać?- Ale i ona się śmiała- W każdym razie nie żałuję
-Nie powinnaś. Jesteś pewny że tak może być?- Był ubrany w ciemno niebieską zapinaną koszulę z kołnierzem i czarne spodnie
-Wyglądasz przepiękne- Matt zajrzał przez okno- Wpuścicie mnie?
-A tak już- dziewczyna wyszła z sypialni. A Ste uśmiechnął się do chłopaka
-Chodź tu do mnie-poprosił Matt a ukochany podszedł do niego wolno
-Dostanę całusa?- Zapytał Ste patrząc na niego figlarnie
-Nawet wiele- wyciągnął rękę i przyciągnął go bliżej do framugi po czym pocałował go z całą mocą i uczuciem.- Wejdę dobrze?- Zapytał po chwili spoglądając w jego twarz. Ste wciąż miał przymknięte oczy
-Poproszę- wyszeptał młodszy chłopak i usiadł ciężko na łóżku. Już się nie martwił spotkaniem rodzinnym ukochanego. W zasadzie to nawet się na to cieszył. Zapomniał też o telefonie do Brandona. Nic nie miało znaczenia gdy Matt był obok i miał nadzieje że tak zostanie już na zawsze.


################################################################################
Kochani jeśli chcecie kolejną notkę w tym tygodniu poproszę o 7 komentarzy