Rozdział 29(11)

Ani Ste ani tym bardziej Brandon nie zauważyli że minęło już 4 miesiące odkąd są razem.
Mężczyzna znów się do niego przeniósł i pracował nad sobą. Nie pił i nie brał. Powoli przestał też palić. Czego nie mógł się pozbyć to chorobliwa zazdrość.
A gdy tydzień wcześniej Ste powiedział mu o nowej pracy niemal zwariował z niepokoju ale ukochany bacznie mu się przyglądał i nie zrobił nic by go powstrzymać. Jedyne co udało mu się wyegzekwować to że będzie go odprowadzał i odbierał. Czego Ste nie był świadom to tego, że Brandon całe 6 godzin czeka przed biurem i patrzy w okno przez które miał na niego doskonały widok. Tak dla pewności.

-Wiedziałem- mężczyzna usłyszał za sobą dobrze mu znany ukochany głos teraz brzmiący jakby z głębokim zawodem. Brandon odwrócił się. Miał racje Ste miał smutną minę
-Kochanie- niemal jęknął- to nie...
-Wiem że mnie obserwujesz... a ja nie wiem po co...- usiadł na ławce
-Boję się...- zaczął Brandon siadając obok
-Ty mi nie ufasz- westchnął- Nie wiesz że cię kocham?- Zadając to pytanie patrzył mu w oczy tym smutnym zbitym z tropu wzrokiem
-Skarbie- już stracił nadzieje że kiedyś to usłyszy. Mimo starań miał czasem wrażenie że ukochany patrzy na niego ze starym strachem. Wziął go w ramiona- nie maiłem... przepraszam- zaczął obcałowywać jego słodką twarz. Nareszcie.
-Myślałem że wiesz- Ste spuścił w końcu wzrok i odsunął się od niego
-Jestem idiotom- Brandon klęczał teraz przed nim- tak bardzo chciałem byś mnie kochał.... i nie zauważyłem
-Mogłem ci powiedzieć... pokazać... - teraz to chłopiec był zażenowany- od początku, znaczy od tamtej nocy zacząłem się do ciebie przekonywać. A ty byłeś... jesteś taki cierpliwy. Taki dobry dla mnie. Przyznaję trochę się temu opierałem ale w końcu już dłużej nie mogę....
-Chodźmy do dom- mężczyzna nagle zapragnął być z nim sam na sam. No i tłum gapi wcale w niczym nie pomagał
-Jeszcze prac...- ale silne usta zamknęły jego w szalonym namiętnym pocałunku i został uniesiony w równie bezpiecznych ramionach
-Mamy ważniejsze rzeczy na głowie kochany- szepnął mu do ucha
-Idziemy- Ste nie lubił swojej nowej pracy no i mężczyzna miał rację. Mają ważniejsze sprawy. Nie oglądając się za siebie. Na prawdę kochał Brandona. Może nawet bardziej niż kiedyś kochał Matt'a. W każdym razie inaczej. Ten związek był jakby prawdziwszy. Kłócili się, obrażali na siebie i godzili. No i mieszkali razem a to dużo deje. Nie mieli tylko szczęśliwych dni ale to było prawdziwe.

-Dziękuję ci- Brandon gdy tylko znaleźli się w domu zaczął całować go namiętniej. Dotykać bardziej.
-Zaczekaj- Ste wyrwał mu się delikatnie
-Kochanie chodź do mnie- wyciągnął do ukochanego ręce
-Nie to ty chodź do mnie- roześmiał się i ściągnął sweter, rzucił go na podłogę  po czym pobiegł w stronę łazienki
-Ty mały....- zaczął rozbawiony mężczyzna i ruszył za nim.
Gdy dotarł do łazienki Ste był już w niemal pustej wannie i pozwalał by niemal gorąca woda lała mu się po plecach i brzuchu. Wyglądał wspaniale a penis mężczyzny drżał z podniecenia i niecierpliwości.
-To mam zacząć sam?- Chłopak popatrzył na niego niewinnym, proszącym wzrokiem
-Poczekaj jeszcze skarbie- mężczyzna przypomniał sobie o szampanie który czekał na specjalną okazję. A co było lepsze jak otrzymana miłość ukochanego?
-Brandon!- Ste był zaskoczony. Wcześniej kochanek nigdy się tak nie zachowywał. Wprost rzucał się na niego.

Mężczyzna wrócił jednak po kilku minutach całkiem nagi z chłodnym szampanem i kieliszkami
-W końcu mamy co świętować- uśmiechnął się i wszedł do wanny. W końcu mając ukochanego obok.
-Tak masz rację- Ste pocałował go- Nie myślałem że kogoś jeszcze pokocham
-Ci... teraz wszystko jest już dobrze- całował go po szyi
-Jest nawet lepiej- przytulił się do ukochanego- na prawdę cię kocham. Nie wiem jak się to stało ale tak jest i proszę tylko żebyś nigdy mnie nie skrzywdził....
-Prędzej sam sobie coś zrobię obiecuję- odwrócił go twarzą do siebie- i na prawdę będę się starał cię nie kontrolować... znaczy....
-Zamknij się w końcu i kochaj ze mną- usiadł mu na kolanach i jedną rękę wsunął między ich ciała
-Z największą przyjemnością- i zaczął znów go całować. Był coraz bardziej podniecony. Coraz bardziej chętny. Miłość jego Aniołka była oszałamiająca i teraz chciał go jeszcze bardziej. Ste również był niecierpliwy.
Uniósł się nagle i nabił na ogromną męskość.
-Powoli kochany-szepnął ale gdy znalazł się w wciąż jeszcze ciasnym i gorącym wnętrzu stracił kontrolę nad swoim umysłem i ciałem. Nie uda im się utrzymać tego stanu długo.
Pocałunki. Jęki i coraz szybsze ruchy obu ciał. Kilka minut później było już po wszystkim. A oni siedzieli przytuleni do siebie w ciepłej wodzie.
-Kocham cię- Brandon nigdy nie był tak szczęśliwy aż do chwili jak usłyszał od chłopca że on też go kocha sennym głosem i uśmiechnął się tylko. Ste zwykle zasypał zaraz po. Ale nie przeszkadzało mu to. Bo zawsze spał wtulony w niego tak mocno jakby bał się że gdy się poruszy mężczyzna zniknie.
Nie pozostało mu nic innego jak tylko zrelaksować się i poczekać aż śliczne błękitne oczka znów spojrzą w jego ciemne oczy i tym razem był pewny że nie pomyli ujrzanych w nich emocji.