Rozdział 1

Greg siedział przy stole w kuchni mieszkania które wynajmował z przyjacielem. I w milczeniu przyglądał się Ste. Coś z zachowaniu chłopaka nie do końca mu się podobało. To on miał potwornego kaca i nie wyspał się wcale
-Hej co jest?- Zapytał w końcu odstawiając miskę do zlewu
-Ta... wczoraj coś się stało- opadł na krzesło- wiesz ja spotkałem kogoś...
-W końcu- postawniejszy chłopak klepnął przyjaciela w ramie- I co się stało?
-Nic- ukrył twarz w dłoniach- A co miałem zrobić. Nie jestem taki jak ty no i byłem tak bardzo pijany...
-Oj ty romantyku- westchnął zrezygnowany- zbieraj się bo za chwile zaczynamy zajęcia. A chyba chcesz zrobić dobre wrażenie
-Idę idę- powlókł się do łazienki

Brandon dawno nie miał takiego kaca i był wściekły. Mały aniołek wczoraj mu zwiał i nie mógł tego zrozumieć. Nikt jeszcze nigdy go nie odrzucił. Dlatego musiał go znaleźć i się z nim rozprawić. Wciąż czuł te usta. Takie ciepłe, miękkie, chętne.
-Bran!- Do łazienki wpadła jego siostra Eva
-Jezu babo możesz pukać- warkną na nią
-Jestem spóźniona. Ty też- wzięła swoją kosmetyczkę i wybiegła. Mężczyzna westchnął i zebrał się do końca.
Dalej nie mógł uwierzyć że zgodził się na wykładanie fizyki na miejscowym uniwersytecie. Potrzebowali pieniędzy i to szybko. Dlatego dziś ubrał się w stary garnitur, zabrał teczkę i uzbroił się w wielką cierpliwość. Był przekonany że to będzie okropny dzień i już czekał na wieczór żeby mógł się odstresować.

Ste oczywiście był spóźniony na pierwsze w tym roku zajęcia które okazały się fizyką. Aż się wzdrygnął. Biegł przez korytarz. Miał nadzieje że nauczyciel nie będzie bardzo surowy i jakoś się ze wszystkiego wykpi.
Przed drzwiami wziął jeszcze jeden głęboki oddech i nacisnął klamkę.
-...Nie będzie tu....- Brandon przerwał i popatrzył w stronę skrzypiących drzwi. Już miał zrobić awanturę spóźnionemu uczniowi gdy go zobaczył. Jego uciekający aniołek- Tak?- Odezwał się do niego bardzo spokojnie. Musiał trzymać pozory.
-Ja...- jęknął. Mężczyzna z poprzedniej nocy. Nie mógł uwierzyć w swojego pecha. Nogi się pod nim uginały i czuł że się poci- przepraszam za spóźnienie- spuścił głowę
-Niech pan siada- odwrócił się plecami do uczniów i wziął kilka głębokich oddechów. Cały dzień się mu poprawił. Chłopak był tu a on miał nad nim przewagę. Był jego nauczycielem. Zdobędzie go jeszcze w tym tygodniu a później zapomni i będzie mógł powrócić do normalnego funkcjonowania.
Chłopak nie odezwał się tylko powlókł na miejsce które zachował dla niego przezornie przyjaciel. Greg tylko pozornie nie słuchał i nie patrzył na scenę która miała miejsce przed chwilą. Miał jakieś złe przeczucia. Profesor wpatrywał się w Ste takim wzrokiem że aż jego przeszły ciarki.  Gdy kupel usiadł i rozpakował swoje rzeczy naskrobał coś na kartce
 Co jest?
Nic
Proszę wiesz że się martwię
To on- łysy chłopak przez chwilę zdumiony czytał tą krótką wymianę zdań. Tego się właśnie bardzo obawiał ale przecież nie mógł nic zrobić.


-Na dziś koniec- Brandon w końcu zakończył wykład- Panie Evans proszę zostać- całe 40 minut patrzył na chłopak ale ten go ignorował. Nie podobał mu się też jego koleżka który kilka razy robił do niego paskudnie miny
-Ste....- Greg złapał go za rękę. Coś było bardzo nie tak
-Wszystko ok- posłał mu śliczny uśmiech od którego zwykle topniały lody ale przyjaciel wziął go w ramiona nie zwracając uwagi na spojrzenie profesora który był wyraźnie wściekły
-Jestem zaraz za drzwiami on mi się nie podoba- szepnął Ste do ucha i wyszedł zadowolony z siebie.
Mężczyzna czekał przy biurku i na prawdę był wściekły. Udupi tego wyrostka i zdobędzie aniołka
-Chciał mnie pan widzieć- podszedł do niego niepewnie odgradzając się jednak meblem
-Więc wczoraj mi uciekłeś- podszedł do niego powoli patrząc głęboko w oczy- A dziś proszę tu jesteś- położył mu dłoń na ramieniu- nikt jeszcze nie zostawił mnie tak w klubie
-Przepraszam- w końcu przerwał kontakt wzrokowy- byłem wczoraj zalany i nie myślałem...
-Ci...- pogłaskał go po policzku- zawsze możesz mi to wynagrodzić- i pochylił się by go pocałować
-Ste!- Drzwi się otworzyły i do sali wszedł Greg. I to w samą porę. Opiekował się przyjacielem całe życie i nie zamierzał teraz przestać- Ty chcesz się dziś spóźniać cały czas?- Zapytał zirytowany i wziął go za rękę wyprowadzając z pomieszczenia.
Brandon zaklął i zrzucił wszystko co miał na biurku. Był wściekły. Miał go w garści a tu coś takiego. Musiał  wymyślić jakiś dobry plan. Nie pozwoli by taki kąsek się mu wymknął.
Był też bardzo zazdrosny o tamtego. To nigdy wcześniej się nie zdarzało oczywiście ale ten był inny. Z jakiegoś powodu Ste był wyjątkowy. A to jak mu się wymykał sprawiało że stawał się jeszcze bardziej kuszący.

-Uważaj na niego- Greg nie puszczał ręki przyjaciela
-To nauczyciel...- on sam był całkiem tym wszystkim. Mężczyzna działał na niego jak narkotyk
-I? Ste proszę nie rób głupot- popatrzył na niego
-Nie zrobię nie szukam nikogo takiego- zapewnił go i była to prawda bo profesor nie był w jego typie. Może i przystojny ale widać było że gracz a on nie chce jeszcze raz przez to przechodzić.